_{Jessica Williamson, Specjalistka ds. Siana oraz Pasz, AGCO}

Zbelowana kiszonka daje operatorom wyjątkową możliwość zbierania wysokiej jakości paszy w krótszym terminie niż ma to miejsce w przypadku suchego siana. Kiszonka posiada potencjalnie wyższą jakość, zawartość protein i jest często smaczniejsza, dzięki czemu pozostaje po niej mniejsza ilość odpadu. Niemniej jednak, maksymalizacja tych korzyści wymaga prowadzenia szczegółowego zarządzania przed, w czasie i po zbiorze.

Bele kiszonki to pasza prasowana przy wyższej zawartości wilgoci niż siano przygotowywane na polu, owinięte w folię poliuretanową, dzięki czemu eliminuje się udział tlenu, a następnie prowadzi fermentację beztlenową. Dobrze zarządzana zbelowana kiszonka posiada potencjalnie wyższą jakość, zawartość protein i jest często smaczniejsza, dzięki czemu pozostaje po niej mniejsza ilość odpadu.

We współpracy z Uniwersytetem La Salle w Beauvais we Francji, firma Massey Ferguson przeprowadziła eksperyment w miejscowości Beauvais na pierwszym koszeniu zimoodpornych traw wieloletnich. Celem tego badania było określenie wpływu czasu owijania po belowaniu na jakość paszy w belach z kiszonką z traw zimoodpornych. Bele owijano po 0 (kontrola, bele owijane za pomocą Protec natychmiast po opuszczeniu komory prasowania), 2, 4, 8, 24, oraz 48 godzinach od zbelowania (odpowiednio 0h, 2h, 4h, 8h, 24h, oraz 48h). Bele z zabiegów 2h, 4h, 8h, 24h, 48h były przewożone z pola i owijane w miejscu przechowywania za pomocą owijarki wolnostojącej. Wszystkie bele owijano 8 warstwami 1ml zielonego tworzywa sztucznego (poliuretan).

6 zabiegów x 4 powtórzenia (bele)/zabieg = łącznie 24 bele

Po sfermentowaniu i stabilizacji beli, odczyn pH sięgał najniższego poziomu i nie wykazywał różnic między wariantami 0h, 24h, oraz 48h. Mogło to wynikać ze spadku pH, który miał miejsce przed owijaniem, co udokumentowano w 1. roku tego badania przeprowadzonego w Beauvais we Francji oraz w drugiej lokalizacji w południowo-wschodniej Pensylwanii w USA.

Poziom składników włókna – włókno kwaśno-detergentowe (ADF) – był niższy w zabiegach 0h, 2h oraz 4h niż w 8h, 24h oraz 48h (Ryc. 1). Niższy poziom ADF wskazuje na wyższy potencjał strawności paszy. Rezultaty tego badania wskazują, że kiszonka owinięta w przeciągu 4 godzin od zbelowania może zwiększać zdolność zwierząt do trawienia paszy, potencjalnie prowadząc do podwyższenia produkcyjności zwierząt (wyższe przyrosty zwierząt lub produkcja mleka).

Rycina 1.. Włókno kwaśno-detergentowe (ADF) stanowi miarę składników ścian komórkowych, które wskazują na potencjał strawności (ADF) paszy.

Strawność to obliczona wartość, która stanowi sumę strawnego włókna, białek, tłuszczów oraz węglowodanów będących składnikami paszy lub diety. Strawność jest często kalkulowana w oparciu o poziom ADF. Strawność była niższa w przypadku zabiegów 8h, 24h oraz 48h w porównaniu z zabiegami 0h, 2h oraz 4h (Ryc. 2.).

2% wzrost strawności skutkuje podniesieniem przyrostów o 0,45 kg/dzień u rosnącego młodego wołu. Przy poborze suchej masy na masę ciała wynoszącym 3,5% pasza z jednego akra może powodować całkowity przyrost wynoszący około 23 kilogramy w całym pogłowiu. Podobnie zapotrzebowanie krów mlecznych na koncentrat paszowy (zboże i suplementacja produktów ubocznych zbóż) zwiększa się o 4% na każdy 1% spadku strawności suchej substancji w kiszonce. Innymi słowy, im większa strawność paszy w diecie, tym niższa jest dodatkowa suplementacja wymagana do produkcji takiej samej ilości mleka.

Rycina 2. Strawność kiszonki we wszystkich zabiegach. Całkowite strawne składniki odżywcze to obliczona wartość, która stanowi sumę strawnego włókna, białek, tłuszczów oraz węglowodanów będących składnikami paszy lub diety. Strawność jest często kalkulowana w oparciu o poziom ADF.

Jednostka paszowa produkcji mleka (UFL) odpowiada wartości energetycznej netto jednego kilograma paszy, stosowana jako referencyjna pasza rozprowadzana do krów mlecznych. Wartość energetyczna netto mleka wyprodukowanego z 1 kg jęczmienia referencyjnego odpowiada 7,12 MJ energii netto. Tym samym, bele owinięte przed upłynięciem 4 godzin od zbelowania charakteryzowały się wyższą wartością energetyczna netto od bel owiniętych po 8 i więcej godzinach i odpowiada to wyższej produkcji mleka.

W oparciu na ustalenia płynące z tego badania, zmiana w jakości paszy miała miejsce pomiędzy zabiegiem 4h oraz 8h. Owijanie siana w przeciągu 4 godzin od belowania w znaczący sposób podwyższy jakość paszy, prowadząc do wyższej produkcyjności zwierząt (udoju mleka oraz składników oraz dziennego średniego przyrostu u rosnących zwierząt) oraz zmniejszoną potrzebą stosowania alternatywnych źródeł paszy w celu ulepszenia planu żywienia.

Zbieranie siana o wysokiej zawartości wilgoci zamiast suszonego daje korzyści w wymiarze agronomicznym. Na każdą dobę spędzoną przez siano na polu w czasie suszenia przypada 5% spadek suchej substancji. Jeżeli siano schnie w tempie wynoszącym około 3% na godzinę, pasza skoszona przy 80% świeżej wilgoci może być zbelowana 12-24 godzin wcześniej niż siano suszone na polu. Odpowiada to spadkowi 2,5-5% suchej substancji (przy plonie wynoszącym 4 tony/akr lub 8,9 t/ha) i skutkuje uzyskaniem dodatkowych 90-180 kg suchej substancji.

Prasoowijarka RB Protec od Massey Ferguson owija bele tuż po ich opuszczeniu komory, pozwalając na wykluczenie udziału tlenu jeszcze zanim zetknie się ona z podłożem. Pozwala to na uzyskiwanie wyższej jakości paszy, ponieważ bela jest owijana przed przekroczeniem progu spadku jakości zaobserwowanym w tym badaniu, który przypada na 4 godziny po belowaniu. Aby dowiedzieć się więcej o naszych produktach do siana i paszy, kliknij tutaj.

Portret Agronoma

Dr Jessica Williamson jest specjalistką ds. siana oraz paszy w AGCO. Specjalnością Dr Williamson jest jakość paszy, zarządzanie oraz produkcja, a także żywienie przeżuwaczy oraz interakcji roślina-zwierzę. Jest odpowiedzialna za projektowanie i prowadzenie badań terenowych nad osprzętem do siana i paszy; szkolenie personelu ACGO oraz klientów w zakresie zarządzania paszą, produkcją oraz żywieniem zwierząt; oraz pracą z zespołem Green Harvest w zakresie aktualnych projektów dotyczących pasz.

Dr Williamson uzyskała tytuł licencjata w naukach o zwierzętach na Morehead State University (Morehead, stan Kentucky); tytuł magistra w naukach o zwierzętach (żywienie przeżuwaczy) na Uniwersytecie Arkansas (Fayetteville, stan Arkansas); doktora nauk o roślinach i glebach (agronomia pasz) na Uniwersytecie Kentucky (Lexington, stan Kentucky). Jessica rozpoczęła pracę w przedsiębiorstwie hodowli krów oraz cieląt we wschodniej części stanu Maryland.